خطرات حبس نفس برای غواصان
خطرات حبس نفس برای غواصان چیست؟
حبس کردن نفس در
غواصی همواره خطرات قابل پیش بینی را برای غواصان به همراه داشته است. این خطرات به خصوص برای غواصان آزاد (Free Divers) و شکارچیان ماهی با نیزه یا تفنگ زیر آبی ملموس تر است که البته می تواند در اعماق مختلفی از آب حادث شود. از جمله این خطرات برای غواصان بیهوشی موقت در زیرآب است. لیکن در حال حاضر به صورت ناشیانه و به اشتباه به تمام این موارد بروز، واژه “بیهوشی عمق کم” اتلاق داده اند که موجب گمراهی است. یک غواص با دانش و تجربه لازم عبارت یا اصطلاح “
بیهوشی غواصان حبس نفس” برای آن میگزیند که وضوح و عمومیت بیشتری برای این نوع بیهوشی دارد.
انواع بیهوشی غواصان در هنگام حبس نفس
انواع بیهوشی که غواصان در هنگام حبس نفس به آن دچار می شوند به شرح ذیل است:
بیهوشی آپنه استاتیک زمانی بروز مینماید که یک غواص بی حرکت در سطح آب، تنفسش را به اندازه ای نگه دارد که مقدار اکسیژن در جریان گردش خون به کمتر از مقدار لازم برای حفظ هوشیاری مغز برسد. این نوع بیهوشی شامل اعمال هیچ تغییرات فشاری بر بدن نمیشود. معمولاً بیهوشی آپنه استاتیک در پی افزایش زمان حبس نفس انجام میپذیرد. (هرگز این تمرین را نباید به تنهایی انجام داد و باید با رعایت پروتکلهای ایمنی و با حضور یک غواص محافظ انجام پذیرد).
بیهوشی عمق کم زمانی بروز مینماید که یک غواص صعود از عمق به سطح را آغاز میکند و مقدار اکسیژن در جریان گردش خونش به کمتر از مقدار لازم برای حفظ هوشیاری مغز میرسد. غواصان از عمق 9 متری تا سطح آب در معرض خطر بیهوشی بیشتری قرار میگیرد و هر چه به سطح نزدیکتر شود میزان این خطر نیز بیشتر میگردد.
بیهوشی سطح زمانی بروز مینماید که یک غواص با مقدار اکسیژن پایین در جریان گردش خون از عمق شروع به صعود میکند و وقتی به سطح آب میرسد شروع به تنفس مینماید. لیکن قبل از اینکه اکسیژن دم، زمان کافی برای رسیدن به مغز داشته باشد غواص دچار بیهوشی میگردد.
بیهوشی در عمق معمولاً نادر و غیر متداول است. اما امکان چنین اتفاقی در عمق بیشتر از 9 متر وجود دارد و عامل ایجاد آن میزان بالای CO2 ( کربن دی اکسید) و اکسیژن پایین در جریان گردش خون میباشد.
چرا غواصان دچار بیهوشی ناشی از حبس نفس میشود؟
هنگامی که یک غواص شروع به پایین رفتن در عمق میکند؛ به نسبت افزایش فشار آب، موجب افزایش فشار کلی اکسیژن نیز میشود. حتی اگر که اکسیژن مورد استفاده قرار گیرد. قابل پیش بینی است که در حین صعود، فشار آب و به تبع فشار اکسیژن رو به کاهش می گذارند و در پایان غوص و به سطح رسیدن غواص میزان عرضه اکسیژن به بدن به حداقل میرسد. لذا بیهوشی غواصان در هنگام حبس نفس سریعاً با کمی یا بدون هیچ هشداری خودش را به نمایش میگذارد.
خطرات بیهوشی غواصان چه زمانی بیشتر می شود؟
غواص بیشترین کاهش فشار اکسیژن را در محدوده 9 متری زیر سطح (یا عمق کمتر) تجربه میکند. پس از اینکه غواص در سطح آب استنشاق را آغاز میکند، برای رسیدن اکسیژن تازه به مغزش نیاز به حدود 20 بار تپش قلب (یا 30 ثانیه) دارد. لذا، تا زمانیکه این مدار کامل شود، غواص همچنان در معرض خطر بیهوش شدن قرار دارد. (حتی اگر او تنفس کند و به همرزم و محافظان خود علامتی دهد که حاکی از این باشد که حال او “خوب” است).
و در پایان باید بگوییم:
بیهوشی غواصان در طی حبس نفس غافلگیر کننده است. برخی از بازماندگان تجربه خود را به عنوان یک راه بسیار زیبا برای مردن توصیف کرده اند: بدون درد و رنج، بدون اخطار و بدون هیچ نشانی از درپیش بودن مرگ. این خصیصه های بیهوشی غواصان حبس نفس است که آن را خیلی مهلک و کشنده مینماید
